Swordsman's Journey

  GM, Datu, Dayang, Lakan at iba pa                  Noong 90s nang nagboom ang popularity ng arnis sa abroad, dumami ang tinatawag na GM o Grandmaster, hanggang ngayon mga mga self proclaimed na GM, mayroon pa nga noon na dineklara nya ang sarili nya bilang “youngest Grand Master” sa edad na higit 20 anyos lang. May mga title din tulad ng Tuhon, Grand Tuhon, Guro, Guru, at Mataw Guru. May tropa ako na taga BARMM (Bangsa Moro Autonomous Re gion in Muslim Mindanao), ang nagtataka kung bakit mga mga dayuhang practitioners ng FMA na ang tawag sa kanila ay mga Datu, eh di naman daw ito kilala sa lugar nila bilang Datu. Magandang pakinggan ang mga indigenous at masasabing pre-Hispanic titles ay nakakabit sa mga practitioners ng Filipino Martial Arts. Bakit nga ba raw nagkaroon ng mga ganitong titulo sa kanila? Ito ba ay culturally appropriate? Ang essay na ito ay isang paglilimi sa paksang ito.   Simula               Early 70s ang nadidinig ko sa tawag sa nagtututo ng arnis o escr

  Mountaineering ng 80s at 90s   Antok na ako need ko pa mag-upload ng grades ng mga students, pero parang mas motivated akong magsulat ng isang essay at reflection about sa mountaineering. Ito ay batay lamang sa aking karanasan, observation, at mga naibahagi ng mga kaibigang mountaineers mula sa iba’t ibang group, ang mountaineering noong dakada 80s at 90s.                                                                                  Mt. Pulag with crowded mountaineers Ito ang mga common scene sa Philippine mountaineering ngayon: overcrowded sa peak, may pila kung puede na umaakyat mula sa barangay hall or sa DENR (Department of Environment and Natural Resources) station; required ang porter, may entrance fee sa bawat barangay na dadaanan mo papunta sa bundok, sometimes need ng online booking, mahal na pamasahe, bawal ang back door climb, may mga joiners na wala talagang knowledge sa mountaineering na kadalasan nagiging sagabal sa akyat ng iba dahil hindi physically fit o kaya’